به نام ابن هيثم پدر سينما

در اين برهه از تاريخ مملكت كه همانند همه برهه‌هاي اين ده بيست سال اخير بسيار حساس مي‌باشد، مهمترين كار كه بزرگترين خدمت به كشور محسوب مي‌گردد، پيدا كردن پدر براي پديده‌هاي مختلف است. اصلاً چه معني دارد كه چيزي در اين مملكت باشد و پدر نداشته باشد؟ خدا پدر جواد خياباني را بيامرزد كه تكليف پدر ورزش ايران را روشن كرد و ورزش ما را از بي‌پدري در آورد. خدا مي‌داند كه الآن ورزشكاران ما از اينكه مهندس علي‌آبادي پدر ورزش كشور شناخته شده است، چه احساس شعفي دارند! اصلاً و اصولاً، اصل هويت اين است كه بگرديم و براي همه شئونات ملت پدر پيدا كنيم. واقعاً اگر پدر نباشد، پدر هر چيزي را چه جوري مي‌شود در آورد؟

حالا اگر اظهارات خياباني را به حساب تعارف و تمجيد و قد دراز و هيكل درشتش بگذاريم و علي رغم وزن خودش، براي حرفهايش وزني قائل نشويم، اظهارات وزين معاون سينمايي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي حكماً ريشه در حكمتي موزون دارد.

آقاي جعفري جلوه همين ديروز پريروز دُر سفته و گفته‌است: «ابن هيثم از دانشمندان مسلماني است كه علم نور را بخوبي شناخت. در واقع او كاشف عدسي و اتاق تاريك بود كه بايد او را در واقع پدر سينما دانست.» البته كه بايد دانست! تازه آقاي جعفري جلوه قدري هم شكسته نفسي كرده و كوتاه‌ آمده است. وگرنه اگر ما معاون سينمايي صفار هرندي بوديم مي‌گفتيم ابن هيثم پدر سينماي ديجيتال هم هست. في الواقع حالا كه قلم در دست ماست، بايد حق خودمان را از اين غربيها بگيريم. چه معني دارد كه اين غربيها همه چيز را به اسم خودشان تمام مي‌كنند؟ حالا اگر در دوران اصلاحات دوم خرداديها بخاطر وادادگي و دلبستگي به فرهنگ منحط غرب جرئت نمي‌كردند كه واقعيت را بگويند و توي سينه غربيها بايستند، ما كه مرعوب نيستيم خيانت است بوالله اگر واقعيتها را نگوييم و احقاق حق نكنيم. بارها گفته‌ام و بار دگر مي‌گويم: بسياري از دستاوردهاي دانش بشري در واقع از اكتشافات و حاصل دسترنج مسلمانان است. همين يخچال كه غربيها تازه به ارزش آن پي برده‌اند، از چند صد سال پيش، پدران همين آقاي جعفري جلوه آن را كشف كرده و از همان موقع به آن يخچال مي‌گفتند. و قس علي‌هذا! بقول شيخ مصلح الدين شيرازي عليه الرحمه كه پدر بوستان و گلستان سعدي است: تو خود حديث مفصل بخوان ازين مجمل!