۲۷ خرداد ۱۳۸۷

آیا واقعا ظاهر اینقدر مهم است ؟

راستش رو بخواهيد اين سوالي هست که چندي فکر مرا به خود مشغول کرده .
آخر وقتي من از قالب هاي شلوغ و سنگين و بار رنگ آميزي زياد استفاده مي کردم هر کي از اين گذر عبور مي کرد
يک تيکه مي انداخت و مي رفت که : 
چرا اين قدر سنگينه ؟ 
اين چرا مثله رنگين کانه ؟ و.....
و در کل تا توانستند زدن در ذوق هنري ما ( حالا همچين مي گم انگار چقدر استعداد هنري دارم !!!!: دي )
که از چشمه خشکيد .
براي همين براي خانه تکاني عيد با هزار دردسر يک قالب سبک و ساده که هم اکنون شاهد آن هستيد را گذاشتم 
خدا چشمتون رو روز بد نبيند از فرداش حرف هاي بچه ها بيشتر شد که کمتر نشد که مثلا :
چقدر ساده است؟ کور رنگي مگه داري که از رنگ آميزي استفاده نکردي ؟ و....
و سرتان را درد نياورم اين نقادان همه چيز فهم دست از سر ظاهر بر نداشته و 
حتي نيم نگاهي هم به مطالب و عنوان اين ويگاه نکردند . که اصلا هدف من از اين پراکندگي موضوعات چيه؟
که شايد من غرضي ( درست نوشتم، نمي دانم ) داشته باشم . 
شايد بگيد هدف از اين حرف ها چيه مثلا؟ 


نتيجه اخلاقي : 
چرا ما ايراني ها هميشه به ظاهر چيزا توجه مي کنيم ؟ 
چرا ماها بلد نيستيم انتقاد سازنده انجام بديم ؟
چرا بلد نيستيم که وقتي کسي يا چيزي رو زير سوال مي بريم 
،کمي انصاف را رعايت نمي کينيم ؟ و خودمون رو جاي اون قرار نمي گذاريم ؟
 
 
 نتيجه اخلاقي 2 :
 از تمام دوستان و رهگذاران ( نتايج وبگردي ها و بيان احساسات يک پسر تنها به اسم سياوش )
 از تمام وجودم خواهش مي کنم که مرا از طريق فيد هايم دنبال کنيد
که ديگر ظاهر براي من بي معني است ؟ شما چطور ؟ و ديگر مرا گم نکنيد 




پي نوشت : و دیگر هیچ.